Hart en ziel
Claire Sylvia met William Novak


De wonderbaarlijke gevolgen van een harttransplantatie

Recensie door W.M.F. Leuver


Hart en ziel is een verhaal van een dappere vrouw, die als kind zijnde al een zwak hart had, wat een groot deel van haar leven bepaalde. Het is echter een ongeneeslijke longziekte (PPH), die haar uiteindelijk op het randje van de dood bracht, waarin de enige keus was: transplanteren of sterven.

In feite had ze al geen besef van tijd meer, terwijl ze tegelijkertijd besefte dat tijd alles was wat ze had. Hoewel Claire een lang ziekbed heeft gehad, een lange voorbereidingstijd, en zich had aangemeld voor eventuele transplantatie, twijfelde ze tot op het moment van werkelijke transplantatie of ze wel zo ver moest gaan.

Ze schrijft hierover: "Het zou een stuk gemakkelijker zijn geweest - niet direct beter, maar gemakkelijker en natuurlijker - als ik het er gewoon bij had gelaten. Sterven zou me een vredig en natuurlijk einde hebben bezorgd. Een van de redenen waarom ik over deze operatie had getwijfeld, was dat het bij een goede afloop zou betekenen dat ik twee keer moest doodgaan."

Mede dankzij het feit dat ze een dochter heeft die haar nodig heeft, heeft Claire echter een sterke overlevingsdrang. Dit uitte zich al in het feit dat ze zich niet zonder slag of stoot over gaf aan haar ziekte. Ze heeft naast het slikken van medicijnen o.a. meditatie, visualisatie, yoga, en homeopathie geprobeerd, overigens de laatste niet met positieve gevolgen.

Na de transplantatie werd Claire enorm geconfronteerd met de emotionele gevolgen daarvan. Na het doormaken van de hele cyclus: het lange wachten, het aanvaarden van de dood, het wonder van de transplantatie, en de eerste aanwijzingen dat haar kracht en uithoudingsvermogen weer terugkeerden, raakte Claire in een diepe depressie. Haar veerkracht echter zorgde er voor dat ze het initiatief nam om een praatgroep voor transplantatiepatiënten op zou zetten.

Naast de depressie, kreeg ze ook het gevoel dat er 'iemand anders' bij haar was. Dat het bij tijden aanvoelde dat er een tweede ziel in haar lichaam huisde. Ze verhaalt dan ook over haar strijd bij het aanvaarden van die nieuwe persoonlijkheid. Na een lange strijd schrijft ze: "Ik was eindelijk zover dat ik me in mijn nieuwe identiteit kon thuis voelen, haast alsof er een derde wezen was ontstaan dat niet de oude Claire noch de nieuwe Tim was, maar een soort van combinatie van die twee."

Hart en ziel is een boek wat mensen aanzet tot denken. Wie dit boek gelezen heeft, kan niet langer zonder meer het feit naast zich neer leggen dat er meer komt kijken bij orgaandonatie dan met op het eerste gezicht zou denken.

Dat de enige manier om met de transplantatie in het reine te komen is, door zich niet alleen te richten op het wonder, maar ook op de duistere aspecten, zoals de lange ziekte, het trauma van de operatie zelf, en de veranderde persoonlijkheid. De grens tussen leven en dood blijkt immers niet zo definitief en onveranderlijk te zijn, als meestal wordt aangenomen.

Het boek is geschreven met een diep gevoel voor vele facetten die zich rondom het ziek zijn en om de transplantatie afspelen. Bovendien is de boventoon niet die van een slachtoffer, maar van een vechter met een grote realiteitszin en daarnaast met een zeker gevoel voor humor.

Haar overlevingsdrang en haar optimisme blijkt uit de oproep aan de lezers, waar ze haar boek mee besluit, nl. om a.u.b. een donorcodicil in te vullen.

Ik zou de lezer aan willen raden om dit advies niet klakkeloos over te nemen. Tevens wil ik de lezer aanraden dit boek ter hand te nemen, omdat het een aantal handvaten geeft, waardoor men beter in staat is om een aantal voors en tegens zorgvuldig tegen elkaar af te wegen, zodat men een bewustere keuze kan maken.

Uitg. Luitingh - Sijthoff, ISBN: 90-245-0872-x , NUGI: 642

Lees ook het aanvullende artikel Orgaan-donatie of annexatie?

Terug naar Menu